Benliğin parçalanmış yansıması

İçinde Dismorfibedeni dengesiz bir imge olarak keşfediyorum - gerilmiş, bükülmüş, yansıtılmış. Bu fotoğraflar sadece görsel çarpıtmalar değil; psikolojik manzaralar. Yansıma ve manipüle edilmiş yüzeyler aracılığıyla, kendimizi nasıl gördüğümüz ve nasıl algılandığımız arasındaki uyumsuzluğu yansıtmaya çalışıyorum. Çalışma, bedeni kontrol etme, onu yeniden şekillendirme, asimetrisinin içinde uyum bulma arzusuyla yüzleşiyor. Burada güzellik aksaklıkta yatıyor - biçimin kurguya dönüştüğü anda.

Vücut sabit değildir. Bakış asla nötr değildir. Simetri ve mükemmelliğe takıntılı bir dünyada, "ideal" form mitini yıkmaya çalışıyorum. Ben bedenleri fotoğraflamıyorum, onların rahatsız ediciliğini fotoğraflıyorum. Bu görüntüler çarpıtma değil. Onlar doğrusal aynalar için fazla karmaşık gerçeklerdir.